Mekan Sohbetleri 

Sokak lezzetleri arasında belki de en özgün ve tartışmalı olanlardan biri kokoreçtir. Her köşe başında karşımıza çıkan bu lezzet, zamanla baş tacı edilmiş ve adeta geleneksel hale gelmiştir. Kimi insanlar mesafeli yaklaşsa da, kokoreç, sevenleri için vazgeçilmez bir tutkudur. Baharatlarla zenginleştirilmiş, çıtır ekmek arasında servis edilen bu lezzetin en makbulü ise kuzu bağırsağından yapılanıdır. Pişirme tekniği de bu lezzetin olmazsa olmazlarındandır; dışının çıtır, içinin ise yumuşacık olması, ustanın maharetine bağlıdır.

Kokoreçin Türkiye'de ne zamandan beri var olduğuna dair farklı iddialar bulunsa da, genellikle İzmir merkezli olarak 1970’lere dayandırılır. Ancak Kaşgarlı Mahmut’un "Divânü Lügati’t-Türk" eserinde yer alan “yörgemeç” yemeği, kokoreçin tarihini daha da ilginç hale getirir. Dahası, Türk edebiyatının önemli isimlerinden Ömer Seyfettin’in “Lokanta Esrarı” adlı hikayesinde, kokoreçle tanışılan bir bölüm bulunur. Seyfettin 1920’de vefat ettiğine göre, bu lezzet o dönemde İstanbul’da zaten bilinmekteydi.

Tarih ve etimoloji konusunu fazla derinleştirmeden, işin ustasına dönelim: Hasan Usta. Onu, Şişli ve Sirkeci’den sonra Kadıköy Balık Pazarı'nda işinin başında bulduk. Güler yüzü, işine verdiği önem ve tecrübesi, daha ilk bakışta kendini belli ediyor. Hasan Usta’nın bir kaygısı var: Yılların birikimi ve tecrübesinin yok olup gitmesini istemiyor. “Keşke her usta, geleneği yaşatmak için birine el verse,” diye düşünmeden edemiyor insan. Dükkanı, birçok yabancı turistin de uğrak yeri olmuş. 

Hasan Usta, kokoreçin sade şekilde, sadece baharatlarla yenilmesi gerektiğini savunuyor; domates ya da başka malzemelerin eklenmesini tercih etmiyor. Onun için kokoreç ve baharat yeterli.

Yolunuz düştüğünde mutlaka uğrayın ve tadına bakın. Hele açsanız, “yetim doyuran” isteyin; özenle hazırlanmış bu lezzet, sizi mutlu edecektir.